Nog niet zolang geleden konden we nog volop genieten van de acteertalenten van Aleksandra Hrkic tijdens de succesvolle schoolopvoeringen van Moby Dick. Toen al viel het velen op dat Aleksandra heel veel talent had om op de planken te staan.
Het verbaasde me dus niet toen ik vernam dat Aleksandra in haar vrije tijd (ze studeert nog) toneel speelt. Het doet toch wel plezier om te weten dat vele van onze jongeren, naast hun studies, ook nog tijd vinden om zich maatschappelijk, sportief of cultureel te engageren. De ene is leider bij de scouts, de andere speelt in de nationale hockeyploeg, nog iemand anders speelt in een jazzband, … fijn om te horen!
Aleksandra speelt dus de rol van Mélisande in het symbolistische theaterstuk ‘Pélléas et Mélisande’ van Gentenaar en Nobelprijswinnaar Maurice Maeterlinck. Ook de rol van Pélléas wordt gespeeld door een oudleerling van de IVG-School, nl. de al even talentvolleThibaud Deren. Proficiat aan beide jongeren dat ze de eer kregen van het Gentse gezelschap ‘Le Noeud’ om de hoofdrollen te vertolken.
Deze Gentse theatergroep is bovendien de enige die in dit Maeterlinck-jaar een opvoering van de wereldvermaarde symbolistische grootmeester in de oorspronkelijke taal (het Frans) brengt. De regie is in de meer dan deskundige handen van Luk De Bruycker (Pierke Pierlala) en Steve De Schepper. Ik zou zeggen : Allen daarheen!
Practisch:
Auditorium 61 (Onderbergen 61, 9000 Gent)
16 en 17 maart om 20 h
18 maart om 15 h
Plaatsbespreking : lenoeud@hotmail.com (tot 9 maart), 0489/10 28 88 (van maandag tot vrijdag van 18h tot 21h)
prijs volwassenen : voorverkoop 9 euro, kassa 10 euro (studenten resp. 7 en 9 euro’s).
Jullie komen toch ook met het 5e en 6 e? Donderdag is voor scholen!
Pelléas et Mélisande
Avec la cinquième et la sixième année, nous sommes allés voir une pièce de théâtre de Maurice Maeterlinck. Ce grand poète mais aussi metteur en scène, originaire de Gand, est le seul belge qui a gagné le Prix Nobel de la Littérature.
Sa pièce représentée, Pelléas et Mélisande, a été interprétée par des anciens élèves de l’école. Le thème central, l’amour interdit. Durant toute la représentation, la poésie de Maeterlinck surgit. Si simple et si naturelle, on ne pourrait le dire plus facilement. Même si la pièce était en français, tout le monde pouvait comprendre aisément de quoi il s’agissait. C’était réellement de toute beauté.